Beschrijving

Het humanisme heeft in Nederland een vanzelfsprekende plaats in de samenleving ingenomen. Veel Nederlanders onderschrijven waarden als: zelfbeschikking, vrijheid, verantwoordelijkheid, verdraagzaamheid en redelijkheid. Dat deze waarden met elkaar samenhangen en zijn te herleiden tot een samenhangende visie op het leven, de samenleving en de wereld, is bij veel mensen minder bekend. Erwin A. Kamp (1965) wil met dit persoonlijke verhaal het impliciete humanisme van veel Nederlanders inzichtelijk maken. Het centrale uitgangspunt dat de mens zelf inhoud en vorm aan het leven moet geven, vraagt om een toelichting en onderbouwing. In een tijd waarin veel mensen op zoek zijn naar samenhang en zekerheid, biedt dit essay een aansprekend antwoord en lonkend perspectief op de toekomst.