Beschrijving

Diogenes Laërtius schreef omstreeks de derde eeuw na Christus Leven en Leer van Beroemde Filosofen. Het boek bestaat uit 82 biografiën van filosofen, waaronder belangrijk werk van Epicurus. Het staat vol met anecdotes en lange tijd is dit werk in de filosofie niet als serieuze bron gezien, het zou te onbetrouwbaar zijn. De laatste jaren komt hier echter verandering in en neemt de invloed van het boek sterk toe. Wat is de waarde van dit boek voor de moderne mens en welke filosofen zijn er door beïnvloedt?
nInterview met Charles Hupperts, classicus en vertaler, moderatie: Hans Kennepohl
n
nVertaald, ingeleid en van aantekeningen voorzien door Rein Ferwerda
n
nDiogenes Laërtius als persoon is een grote onbekende. Maar zijn werk is befaamd. Hij heeft 82 biografieën van antieke filosofen geschreven die buitengewoon lezenswaardig zijn. Vol humor vertelt hij alles wat hij over zijn onderwerp heeft kunnen vinden. Zo weet hij dat Aristoteles spillebenen had, Plato nooit lachte en Diogenes de cynicus in een ton leefde. Hij geeft van de meeste filosofen ook een summier overzicht van hun leer, maar zijn behandeling van de stoïcijnen en sceptici is behoorlijk grondig en van Epicurus heeft hij zelfs drie brieven opgenomen waarin Epicurus zelf zijn leer uiteenzet. Voor onze kennis van de antieke filosofie is dit werk daarom van groot belang, vooral omdat de bronnen waaruit Diogenes zijn gegevens haalde praktisch allemaal verloren zijn gegaan.
nHij begint zijn boek met de spreuken van de Zeven Wijzen (onder wie Thales en Solon). De voorsocratici komen aan bod, Plato en Aristoteles en hun scholen, de Stoa, Epicurus en de sceptici. Hij noemt als vertegenwoordiger van deze school zelfs nog Sextus Empiricus die vermoedelijk aan het eind van de tweede eeuw van onze jaartelling leefde. Diogenes zal zijn boek dus aan het begin van de derde eeuw hebben geschreven. De neoplatonici noemt hij niet meer.Voor liefhebbers van mooie verhalen en voor filosofen is dit een zeer waardevol boek.
n
nInhoud
n
nInleiding 7
nBeknopte bibliografie 11
n
nBOEK I
nProloog 13 – Thales 20 – Over de Wijzen in het algemeen 27 –
nSolon 29 – Chilon 38 – Pittacus 40 – Bias 43 – Cleobulus 46 –
nPeriander 48 – Anacharsis de Scyth 51 – Myson 53 – Epimenides
n54 – Pherecydes 57
n
nBOEK II
nAnaximander 61 – Anaximenes 61 – Anaxagoras 63 – Archelaüs
n67 – Socrates 67 – Xenophon 79 – Aeschines 83 – Aristippus
n85 – Cyrenaïci 93 – Phaedon 99 – Euclides 100 – Stilpon 103 –
nCriton 106 – Simon 106 – Glaucon 107 – Simmias 107 – Cebes
n107 – Menedemus 107
n
nBOEK III
nPlato 115
n
nBOEK IV
nSpeusippus 153 – Xenocrates 155 – Polemon 158 – Crates 160 –
nCrantor 161 – Arcesilaüs 163 – Bion 170 – Lacydes 174 – Carneades
n175 – Clitomachus 177
n
nBOEK V
nAristoteles 179 – Theophrastus 191 – Strato 199 – Lycon 201 –
nDemetrius 204 – Heraclides 208
n
nBOEK VI
nAntisthenes 212 – Diogenes de cynicus 218 – Monimus 243 –
nOnesicritus 243 – Crates 244 – Metrocles 247 – Hipparchia 248
n– Menippus 249 – Menedemus 250
n
nBOEK VII
nZeno 253 – De stoïcijnse filosofie in het algemeen 268 – A. Logica
n269 – B. Ethiek 284 – C. Natuurwetenschap 301 – Ariston 311
n– Herillus 313 – Dionysius 314 – Cleanthes 314 – Sphaerus 318 –
nChrysippus 319
n
nBOEK VIII
nPythagoras 329 – Empedocles 347 – Epicharmus 356 – Archytas
n357 – Alemaeon 358 – Hippasus 359 – Philolaüs 359 – Eudoxus
n360
n
nBOEK IX
nHeraclitus 363 – Xenophanes 368 – Parmenides 370 – Melissus
n371 – Zeno 372 – Leucippus 373 – Democritus 375 – Protagoras
n381 – Diogenes van Apollonia 384 – Anaxarchus 384 – Pyrrho
n385 – Timon 404
n
nBOEK X
nEpicurus 408
n
nAppendix: Het Delische probleem 465
nNamenregister 470