Beschrijving

In De geëmancipeerde toeschouwer laat Rancière zien hoezeer de gedachte heeft postgevat, dat het hedendaagse publiek van kunst en cultuur passief het getoonde aanschouwt. Dit heeft geleid tot vele pogingen van kunstenaars en theatermakers om het publiek bij het kunstwerk of de voorstelling te betrekken. De toeschouwer zou zich op die manier ‘emanciperen’ tot een actief lid van de culturele gemeenschap. In vijf hoofdstukken analyseert Rancière deze these op briljante wijze en komt tot een radicaal andere visie op de geëmancipeerde toeschouwer.