Beschrijving

´Nederland heeft zijn onschuld verloren´, ´Nederland is de kluts kwijt´, ´we zijn op zoek naar onszelf´… Sinds de moord op Fortuyn, en nog luider sinds de moord op Van Gogh, roept een koor van moralisten dat Nederland in een acute identiteitscrisis verkeert. Dit boek gaat de dubbele uitdaging van de nieuwe vijand aan: die van het religieus terrorisme, en van de liberaalconservatieve reactie op die vijand, die er in sommige opzichten te veel op is gaan lijken. Tegen het herlevende ‘volksdenken’ en het anti-islamitische vijanddenken in voert het een pleidooi voor een relativistische democratie, een vorm van sociaalindividualisme en een vorm van ‘miniculturalisme’ die de onvruchtbare tegenstelling tussen multiculturalisme en monoculturalisme overstijgt. Op basis daarvan formuleert het een nieuw idee van de Nederlandse vrijheid, dat de relativering van de eigen identiteit niet ziet als een zwakte maar juist als een bron van trots en kracht.