Beschrijving

Schitterende en soms schokkende studie naar de verschillen tussen de wijze waarop in Duitsland en Japan de Tweede Wereldoorlog werd herdacht. Toen hij het boek in 1994 publiceerde had Buruma de indruk dat ‘het Duitse geheugen’ leek op ‘een grote tong die voortdurend een pijnlijke kies aftastte’. Het schuldbesef was enorm, aandacht voor Duitse slachtoffers was nog grotendeels taboe, en de vergelijkingen met gruweldaden van andere naties werd gezien als het bagatelliseren van ‘Auschwitz’. Japan daarentegen bleef de eigen oorlogsmisdaden grotendeels ontkennen en zag zichzelf vooral als slachtoffer van de ‘nucleaire holocaust’ van Hiroshima. In Duitsland is er sinds 1994 wel een en ander veranderd. Hopelijk is dat in Japan ook zo, maar dan in positieve zin.